zaterdag 21 juli 2012

Woensdag18 juli, 360e dag.

Woensdag18 juli, 360e dag.
Het zou de mooiste dag van de week worden en we vertrokken dan ook opgewekt om zeven uur uit de haven van Blankenberge met bestemming, de Roompot. In de haven trok René het grootzeil al omhoog en na nog een paar honderd meter tussen de pieren gevaren te hebben stak onze 'Robeyne' enthousiast haar neus in de golven van de Noordzee. De Genua werd uitgerold en we lieten Blankenberge snel achter ons.
Al snel hadden we in de gaten dat de wind aanmerkelijk harder was dan ingeschat.
René kon gelijk aan het werk. Twee reven in het grootzeil en genua weer voor de helft weg.
Fok erbij op de boom.
Er stond inmiddels al meer dan dertig knopen wind.
Slechts één ander schip verlaat de haven, het zijn Zweden die ons gedurende de ochtend voorbij lopen. Aan de heftige bewegingen die hun schip maakt kunnen we zien dat het er bij ons ook zo uit moet zien.
Inmiddels staat de windmeter op ruim 40 knopen en op de marifoon komt de Nederlandse Kustwacht met een stormwaarschuwing voor het district Vlissingen. Galewarning, nummer 92.
De golven bouwen zich snel op en er staan diepe kuilen water. We moeten nog door de shipping lane van het scheepsverkeer dat van, en naar Antwerpen gaat.
We hoeven geen koers te wijzigen en gaan netjes voor en achter de snel varende schepen langs.
René vindt het plan om de Roompot aan te lopen in deze situatie onverstandig. Dat betekent, dat we er morgen weer uit moeten en dat tegen een harde Westelijke wind in, want dat zijn de verwachtingen voor morgen. Doorvaren naar Scheveningen lijkt een betere optie. We zijn het er helemaal mee eens.
We hebben een koers uitgezet vlak langs de banken en alle aandacht ligt bij de navigatie.
Steenbanken en langs de Bollen van Goeree, daarna zitten we in wat ruimer water.
De 'Robeyne' helt af en toe zwaar over en dan is het ineens weer raak, een golf breekt net achter de boot en stort met geweld bakken water in ons kuipje. We staan tot onze enkels te soppen en het duurt even voor de spuigaten het zeewater geloosd hebben.
De puts en nog meer spul is uit de kuip gespoeld.
Negen knopen staat er af en toe op de snelheids meter en we draaien nog meer zeil naar binnen.
De centrale op de Maasvlakte is al in zicht en als we met deze vaart door gaan wordt het een record oversteek.
Bij de Maasmond zijn de golven anders, meer een heksenketel, de uitstroom van de Nieuwe Waterweg zal daar zeker debet aan zijn. Na het oversteken van de Eurogeul, we zitten ver in zee om de drukke scheepvaart te mijden, maken we een gecontroleerde gijp en koersen op Scheveningen aan.
Het waait nog steeds onverminderd hard.
De hele tocht windkracht zeven met in buien acht.
In de Reeds almanak lees ik dat de aanloop van Scheveningen bij wind uit het Zuid-Westen, bij windkracht zes, difficult is. "Wij hebben nu zeven"zegt René. Het is een kwestie van goed sturen en heftig slingerend, vanwege de dwarsgolven die nu staan, varen we naar de ingang.
Op kanaal 21 roepen we Scheveningen Port Control op en vragen toestemming om binnen te varen. "Kom maar door" zegt een stem,"Er is geen uitvaart", dat klinkt een beetje vreemd!
De golven slaan te pletter tegen de Zuid pier, het schuim spat hoog op en verwaait over de stenen. Met de motor bij zijn we even later in rustiger water. In de tweede haven gaat het grootzeil naar beneden en roepen we de havenmeester op.
Het verzoek om een plaatsje aan de Oostzijde wordt gelukkig gehonoreerd en we mogen naast een fraai klassiek houten zeiljacht afmeren.
Zodra de laatste landvast om de bolder zit, komt er een boot van de douane en marechaussee langszij en ze vragen beleefd of we klaar zijn met aanmeren.
Niet veel later is het roefje gevuld met vier grote, in waterdichte overlevingspakken, gehulde kerels. De controle stelt niet veel voor, paspoorten, marifoon en SSb vergunning. René heeft het allemaal netjes voor elkaar. Een gaat nog wat in het vooronder zoeken, maar komt al snel tussen de vuile was vandaan en verklaart het schip als 'clean' . Met een 'goede reis heren' verlaten ze ons schip en kunnen wij ons biertje pakken en proosten op de goede afloop van tocht. We hebben 65 mijl gezeild in nog geen elf uur! Voorwaar een record voor ons trouwe scheepje.
Beer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten